Attentie en intentie
Awareness Columns Curacao - Tussen vrienden geef je cadeaus, uitingen van onderlinge waardering. ‘Kom op joh, neem er nog eentje van mij!’ Vraag die opkomt luidt: wanneer is een kopje koffie aanbieden een sein van attentie, van waardering van de ander?
En wanneer is het aanbieden van een kopje koffie een intentie-sein, een opstapje naar grotere giften met verder liggende doelen? Met als intentie, als bedoeling, er zelf beter van te worden?
Vriendschap en Corruptie
Vrienden werven en vriendschap onderhouden is een noodzakelijk onderdeel van ons maatschappelijk leven. Alleen redden we het niet meer, daarvoor is onze maaatschappij veel te ingewikkeld geworden. Om elkaar te ondersteunen kiezen we sommigen onder ons om onze gezamenlijke belangen te behartigen – politici. Of we benoemen samen sommigen onder ons om dienstbaar te zijn aan allen en we betalen ze daarvoor een salaris - ambtenaren.
Hier kan het al fout gaan wanneer we bij dat kiezen en benoemen meer belang hechten aan onze persoonlijke vriendschappen als aan ons aller gemeenschappelijke belangen. Zodra we macht hebben om keuzes te maken en dan vriendschap met personen als criterium zwaarder laten wegen dan kwaliteit van te kiezen of te benoemen personen, dan lopen we al op het foute pad.
Corrupt gedrag is soms moeilijk te onderscheiden van vriendschapsgedrag.
Macht
We geven politici en ambtenaren macht om namens ons te werken. We betalen samen de kosten hiervan in de vorm van belastingen. Zij krijgen van ons hun macht, zij krijgen van ons ook het geld om die macht uit te oefenen. Als zij die macht en die financiën voor eigen welzijn gaan gebruiken in plaats van ons te dienen en daardoor ons aller welzijn te verhogen, dan is er sprake van ‘publieke corruptie’.
(Er kan ook sprake zijn van ‘particuliere corruptie’ namelijk als burgers en bedrijven onderling elkaar bedriegen en geld afhandig maken om er zelf beter van te worden. Daar komt geen politicus of ambtenaar aan te pas. Dat is ook schadelijk en bij wet verboden. In mijn opvatting moeten die burgers en bedrijven dat vooral eerst onderling zien op te lossen).
Consument en belastingbetaler betalen de kosten
Publieke corruptie dient door ons allen samen te worden aangepakt omdat het ons allen schaadt en de kosten ervan uiteindelijk altijd door de burgers betaald worden als consument doordat prijzen van producten en diensten er hoger door worden, en als belastingbetaler omdat ook de overheden dan duurder uit zijn, de kosten van corruptie worden immers verrekend via publieke aankopen van goederen en diensten gebaseerd op begrotingen, en komen vervolgens terecht in de belastingheffingen.
Hoge kosten
In het begin van deze eeuw kwam de Wereldbank tot de conclusie dat het financieel- economische verlies geleden door corrupt gedrag te becijferen valt op royaal meer dan een trillioen dollar per jaar (1 trillioen = een 1 met 12 nullen = 1 x miljoen maal miljoen). Nu is dat waarschijnlijk al nog meer. Wat draagt Curaçao hieraan bij?
Nog grotere schade ligt verborgen in verkeerde besluitvorming, investeren op de verkeerde plaats, verkeerde tijd, tegen te slechte kwaliteit van de gebruikte grondstoffen, produkten, ingehuurde mankracht, en te hoge prijzen per eenheid. Het vertrouwen in de besluitvorming gaat verloren, dat vernietigt op den duur onze democratie en het draagt bij aan vergroting van het verschil tussen rijken en armen. Zorg voor de aarde = goed ecologisch gedrag, bescherming van de mensenrechten, bestrijding van lucht-, water- en bodem-verontreiniging kan niet slagen als corruptie niet wordt uitgeschakeld. Corruptie bevordert ongelijkheid tussen machtigen en machtelozen, versterkt discriminatie en onderdrukking van vrouwen en minderheden.
Corruptie is strafbaar
Corruptie valt te bestrijden door betere wetgeving en betere kwaliteit van bestuur. Door waakzaamheid, controle, onderzoek, opsporing, vervolging, veroordeling en strafoplegging. Maar we komen er niet met alleen de wet in de hand en met opsporing, vervolging en veroordeling en bestraffing.
Op veel plaatsen in de wereld is al vastgesteld dat corrupt gedrag alleen kan worden uitgebannen of tenminste worden verminderd als de burgers zelf in die strijd participeren. Daarom ook is het van belang dat zogenoemde burgerbewegingen, niet-gouvernementele organisaties (NGOs) met bestuurders (politici) en handhavers (allereerst de politie) samen die strijd aangaan.
CHOC – Change Habits Oppose Corruption
Om werkelijk te kunnen slagen gaat het uiteindelijk om een cultuuromslag. In Kameroen wordt die strijd gevoerd onder de leus ‘CHOC’ – Change Habits, Oppose Corruption. Het moet ‘normaal’ worden om niet om te kopen!
