Awareness Columns Curacao - Toen de PAR in 1994 de lijst samenstelde voor de verkiezingen van dat jaar moesten alle kandidaten hun vermogenspositie vastleggen, die door een accountant werden gecontroleerd en in bewaring werden gegeven bij een notaris.
Zij tekenden een verklaring, waarin zij aangaven ermee in te stemmen na hun aftreden als bewindspersoon opnieuw een vermogenspositie te laten opstellen. Als dan zou blijken dat er onverklaarbare verschillen geconstateerd werden, dan werd bij voorbaat de partij gemachtigd aangifte te doen bij het Openbaar Ministerie. Wij werden door een Statenlid publiekelijk uitgemaakt voor een ‘stelletje padvinders’.
We zijn nu meer dan twintig jaar verder en screenen van bewindspersonen is nu bij wet geregeld. Daarmee is een instrument geschapen dat gebruikt kan worden bij het opsporen van corruptie. Niet dat er nu sprake is van een efficiënt systeem om corruptie aan te pakken, maar het is in ieder geval een goede basis.
In Den Haag maakte ik jaren terug kennis met Michel van Hulten, die verbonden is (of was) aan Saxion en zich jarenlang met overtuiging heeft ingezet voor de bestrijding van corruptie in al zijn vormen. Wij hebben nog steeds geregeld e-mail-contact.
Van Hulten’s boek ‘Corruptie’ behandeld alle facetten van corruptie en zou verplichte literatuur moeten zijn voor iedereen die zowel binnen als buiten de overheid betrokken is bij het opsporen en bestrijden van corruptie. Het gaat hier te ver om alle aspecten van de grote en kleine corruptie te bespreken. Ik merk alleen op dat corruptie niet alleen een ondermijnend effect heeft op het bestuur van een land, de integriteit van het bestuur, maar ook van het bedrijfsleven, maar vooral ook grote economische schade kan aanrichten aan een maatschappij.
Elke maatschappij kan daardoor worden aangetast. Maar in kleine gemeenschappen (zoals de onze) met beperkte financiële middelen en grote sociale achterstanden, is het effect van deze economische schade relatief veel ernstiger dat in grote en rijke gemeenschappen. Er valt naar mijn mening dan ook wat voor te zeggen om corruptie in kleine gemeenschappen harder aan te pakken dan elders.
En dan gaat het zowel om grootschalige corruptie, waarvan wij de afgelopen jaren verschillende voorbeelden hebben gezien in ons land, maar ook om de ‘huis-tuin-en- keuken’ corruptie, waar wij allemaal vroeg of laat wel eens meer worden geconfronteerd.
Toen ik terug kwam uit Nederland en weer in mijn eigen huis introk, bleek de huurder alle gloeilampen te hebben vervangen door lampen van 100 Watt. Dat heb ik meteen aangepakt. Maar tot mijn verbazing kreeg ik aan het eind van de maand een elektriciteitsrekening van – ik meen – een gulden of veertig. Zelfs met spaarlampen een absurd laag bedrag. Ook de maand daarna bleef de rekening laag. Ik heb Aqualectra toen gebeld en gevraagd om mijn meter te komen controleren. En inderdaad bleek dat er met de meter geknoeid was. Dat is toen gecorrigeerd.
Geen maand later stond er iemand aan het hek te toeteren. Hij wilde weten of onze hond een dogo argentino was, want hij wilde er ook graag een. We stonden wat te praten over de hond en op een gegeven moment zei de man dat hij metercontroleur van Aqualectra was en dat het hem opviel dat mijn meter snel liep. Als ik wilde, kon hij daar wat aan doen…
Ik heb de man vriendelijk bedankt, maar sindsdien moet ik elke keer weer aan hem denken als ik mensen hoor praten over het hoge ‘lekverlies’ bij Aqualectra. Want ‘lekverlies’ is een eufemisme voor illegaal aftappen, voor diefstal, die niet alleen Aqualectra schade toebrengt, maar ook maakt dat mensen die netjes hun rekening betalen, te veel betalen. Een eenvoudig voorbeeld van het effect van corruptie voor de burger.
Het tragische is dat het besef van wat corruptie betekent voor onze gemeenschap niet voldoende is doorgedrongen. Tot in de Staten toe hoor je mensen beweren dat het deel is van ‘onze cultuur’, dat het in andere landen ook voorkomt en zelfs veel erger is, dat iedereen eraan meedoet, enz.
Deel van onze cultuur is het niet en hoort het ook niet te zijn. Want elke gulden die door corruptie wordt onttrokken aan de gemeenschap, is er een te veel!
Een efficiënte bestrijding van corruptie geeft de overheid meer middelen om te gebruiken voor onderwijs, sociale projecten, gezondheidszorg, enz. Bovendien wordt het leven voor de burger ook nog eens goedkoper, want uiteindelijk is het de burger die opdraait voor de kosten van de corruptie.
Het ligt – zoals de slogan van de actie zegt – in onze handen om corruptie in onze gemeenschap aan te pakken!
