Nederland - Ketikoti, ofwel Kadena Kibra is de dag dat Nederland het slavernijverleden herdenkt. Veel politiemensen en andere burgers, Nederlanders van zwart tot wit, vieren de vrijheid op tal van plekken in het land.
Tijdens de landelijke herdenking in het Oosterpark in Amsterdam wordt namens de politie een krans gelegd. Korpschef Janny Knol is daarbij aanwezig.
Precies een jaar geleden sprak koning Willem Alexander zijn excuses uit voor de rol van Nederland in dit slavernijverleden. Hij erkende niet alleen dát het is gebeurd, maar ook hoe erg het was. En dat het, ook nu nog, gevolgen heeft voor veel Nederlanders. Met de afschaffing van de slavernij leven we in vrijheid, maar nog niet in gelijkwaardigheid. Ook niet binnen de politie waar collega’s pijn ervaren door uitsluiting, discriminatie of racisme.
Erkenning
Voor goed politiewerk is het nodig dat we ons bewust zijn van deze historische context. Om oog en oor te hebben voor wat er leeft in de samenleving.
In verschillende eenheden en ook landelijk wordt binnen de politie Ketikoti/Kadena Kibra herdacht. Tijdens de Ketikoti/Kadena Kibra-herdenking twee weken geleden op de Politieacademie verwoordde korpschef Janny Knol het als volgt: ‘De gesprekken die ik hier over heb, maken mij steeds weer duidelijk dat het leed van lang geleden nog lang niet geleden is. Het werkt door in de huidige generatie. Die erkenning is er ook intern bij ons.’
Politie voor iedereen
‘Maar alleen erkenning is niet genoeg. Als politie staan wij midden in de samenleving en hebben wij een unieke rol in het bevorderen van rechtvaardigheid, gelijkheid en veiligheid voor iedereen. Maar hoe kunnen we dat buiten doen als nog niet iedereen binnen dat voelt? Als wij echt een politie voor iedereen willen zijn, zijn de stappen na erkenning net zo belangrijk. Stappen op weg naar herstel. Zo investeren we blijvend in professioneel controleren. Krijgt iedere student die bij ons binnenkomt De Blauwe Familie te zien; een documentaire over discriminatie, over buitengesloten en gepest worden. En krijgen collega’s in het zogeheten Netwerk Divers Vakmanschap meer tijd en ruimte om ons kennis van en begrip voor andere culturen bij te brengen. Wij werken aan veiligheid, maar waar het om draait is rechtvaardigheid, gelijkwaardigheid en menselijke waardigheid. Dat is voor mij een persoonlijke drijfveer. En een opgave aan ons allen.’
