DEN HAAG - Het kabinet komt met tijdelijke ondersteuning voor zorgwerkgevers om medewerkers die twee jaar na hun covid-besmetting nog steeds klachten hebben langer in dienst te houden.
Met een subsidieregeling worden werkgevers gestimuleerd om de re-integratie van hun medewerkers te continueren zodat de medewerker kan blijven werken aan herstel en re-integratie. Het doel is om de zorgmedewerkers te behouden voor de zorg. Dat schrijft minister Helder voor Langdurige Zorg en Sport in een brief aan de Tweede Kamer.
Sommige zorgmedewerkers die covid opliepen, zijn langdurig ziek geworden. Dat heeft gevolgen voor hun arbeidsmarktpositie. Na twee jaar loondoorbetaling bij ziekte valt in principe de loondoorbetaling bij ziekte weg. Dan kunnen mensen een WIA-uitkering aanvragen.
Het kabinet wil zorgmedewerkers die in de beginfase van de pandemie door COVID langdurig ziek zijn geworden voor de zorg behouden. In de zorg zijn immers de grootste risico’s gelopen in direct contact met besmette mensen. In de beginfase van de pandemie was er nog weinig kennis over het coronavirus en de verspreiding ervan, en hoe zorgmedewerkers goed te beschermen. Toch is er een beroep gedaan op zorgmedewerkers om door te blijven werken, terwijl er met covid-patiënten werd gewerkt, waarbij vaak geen anderhalve meter afstand kon worden gehouden. Daarnaast is, door de algehele druk op de zorg, en vanwege de algemene coronamaatregelen, aannemelijk dat werkgevers en werknemers in de zorg minder werk hebben kunnen maken van re-integratie. Daarom biedt het kabinet nu een tijdelijke ondersteuning aan zorgwerkgevers waarmee zij hun langdurig zieke zorgmedewerkers nog minimaal zes maanden langer in dienst houden, zodat de medewerker kan werken aan herstel en re-integratie.
Minister Helder: “Wij hebben als samenleving veel gevraagd van de mensen in de zorg, in de beginfase van de pandemie. Er was weinig kennis over het coronavirus. Tegelijkertijd stonden de mensen in de zorg er toen het nodig was. Omdat in de zorg destijds de grootste risico’s zijn gelopen op contact met besmette mensen, en omdat er door de hoge druk op de zorg minder ruimte was voor re-integratie, bieden we zorgwerkgevers tijdelijke ondersteuning aan om zorgmedewerkers met langdurige klachten na een covid-besmetting langer in dienst te houden. Zo kunnen we deze ontzettend belangrijke mensen behouden voor de zorg, een sector die kampt met grote tekorten aan personeel.”
Werking van de tijdelijke ondersteuning
De tijdelijke ondersteuning sluit aan bij het bestaande stelsel van ziekte en arbeidsongeschiktheid. Werkgever en werknemer maken, zoals gebruikelijk, afspraken over hun inzet bij het herstel- en re-integratieproces. Zij kunnen samen een aanvraag doen bij het UWV voor een vrijwillige verlenging van de loondoorbetalingsperiode om zo de werknemer ook na het tweede ziektejaar in dienst te houden van de werkgever.
Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport biedt een gedeeltelijke dekking van de kosten die gemoeid zijn met het herstel en de re-integratie voor werknemers die in de beginfase van de pandemie, tussen maart 2020 en december 2020, langdurig ziek zijn geworden. Van de werkgever wordt verwacht dat hij of zij het dienstverband na het tweede ziektejaar met minimaal zes maanden verlengt en de werknemer minimaal doorbetaalt op het niveau van het loon zoals dat was in het tweede ziektejaar.
Het UWV toetst na afloop van de vrijwillige loondoorbetaling de re-integratie-inspanningen op reguliere wijze. Minister Helder werkt nu aan de subsidieregeling om werkgevers op aanvraag de tijdelijke ondersteuning te kunnen bieden. Daarin zullen de precieze voorwaarden worden uitgewerkt.
