Nederland - Korpschef Erik Akerboom kreeg een open brief waarin zorgen werden geuit over het werkklimaat en de omgangsvormen in het korps. Hierop beantwoordde hij de schrijver. In een blog voor de politiemedewerkers licht hij zijn reactie toe.
Beste collega’s,
Voor de tweede keer in korte tijd schrijf ik een blog aan jullie. Vandaag is er in de NRC een bericht verschenen over een voormalig ingehuurde coach bij de politie die in een open brief aan mij zijn zorgen uit over het werkklimaat en de omgangsvormen binnen ons korps. Ik ben geschrokken van de persoonlijke verwijten aan mij en aan het hele korps. Dit soort berichtgeving raakt niet alleen mij maar iedereen binnen de politie. Het heeft effect op hoe men ons ziet en op hoe we bejegend worden. Daarom dit bericht.
Ik heb de open brief van deze coach beantwoord en beide brieven vinden jullie bij dit blog. Ik heb dat in de eerste plaats gedaan omdat ik ook signalen als deze, serieus neem. Ongeacht de vorm. Zoals ik in mijn vorige blog schreef: voor ontoelaatbaar en grensoverschrijdend gedrag is binnen de politie geen plaats. Collega’s die daar het slachtoffer van worden en dat (durven te) melden verdienen de steun van iedereen in het korps. Leidinggevenden voorop. Maar ik heb ook gereageerd omdat de brief weerwoord verdient. Er werken meer dan 60.000 mensen in ons korps. Mensen die bij de politie werken - en dat hoef ik jullie niet te vertellen - doen dat werk uit overtuiging en met toewijding en er mag dus geen beeld ontstaan van politiemensen waar discriminatie en uitsluiting gemeengoed zouden zijn, of dat overal sprake is van grensoverschrijdend gedrag. Dat is niet zo en tegen dat beeld verzet ik me. Onze collegialiteit is een groot goed. Ik hoop dan ook dat dit soort berichtgeving niet ten koste zal gaan van onze saamhorigheid. Ook daarom dus mijn antwoord.
Binnen het korps is helaas nog niet overal sprake van de veilige en inclusieve werkcultuur die nodig is. Er is genoeg te doen, daar schreef ik de vorige keer al over. Maar er is ook al veel gedaan en dat mag niet ondersneeuwen. Bij de instroom van nieuwe collega’s wordt vol ingezet op diversiteit. Qua achtergrond, opleiding en cultuur. En op het gebied van vrouwelijk leiderschap. 42% van de politietop is vrouw, dit jaar is 54,5% van de nieuw benoemde sectorhoofden vrouw en voor benoemingen van teamchefs is dat 53,8%. Een resultaat van de beweging die we als voltallig korps maken is dat zowel uit eigen onderzoek als uit cijfers van het CBS blijkt dat het vertrouwen in politiemensen stijgt. Dat is een compliment aan alle collega’s.
Naar aanleiding van mijn vorige bericht heb ik veel reacties ontvangen. Daarvoor wil ik jullie bedanken en iedereen die reageerde krijgt persoonlijk bericht (van of namens mij). In mijn antwoordbrief heb ik geschreven dat voor iedereen in het korps, ook oud-collega’s, mijn (digitale) deur open staat. Ik wil dat collega’s zich vrij en gesteund voelen om ontoelaatbaar en grensoverschrijdend gedrag te melden. Bij direct leidinggevenden, bij het vertrouwenswerk of bij mij. De discussie over hoe wij met vraagstukken als inclusiviteit en een veilige werkomgeving omgaan voeren we al een tijd – onlangs nog met de korpsleiding en politiechefs samen naar aanleiding van mijn blog. En dat blijven we doen, ook al schuurt het. Met respect voor elkaar en voor elkaars mening en met een heldere lijn.
Ik wil van het wekelijks bloggen geen gewoonte maken, maar ik vind het wel belangrijk om alle collega’s te laten weten hoe ik op deze kritiek heb gereageerd. Mijn reactie is in ieder geval heel duidelijk. Ik sta voor de integriteit van het korps en voor al mijn mensen. En ik sta voor een korps waar iedereen gewaardeerd wordt, zich veilig voelt en onderdeel van is.
Goede en veilige dienst,
Erik Akerboom
korpschef
